In tegenstelling tot het traditionele Nederlandse huis waarbij de inhoud van de woning via een groot woonkamerraam zichtbaar is presenteert dit huis zich aan de straat op een mysterieuze introverte wijze. Mede als gevolg van de relatief hoge verkeersbelasting met bushalte ter hoogte van het perceel overheerst hier een sober vormgegeven gemetselde gevel in donkere mangaansteen met relatief kleine gevelopeningen.  Voor een optimale bezonning en behoefte aan privacy is de living achter in de woning op het zuiden en westen georiënteerd. Hier opent zich de woning als een glazen paviljoen met diverse rond een patio en tuin georganiseerde zit- en eetplekken en een open keuken. De interactie tussen patio en woonkamer/keuken en tussen tuin en woonkamer/zithoek is optimaal door een meanderende en op drie plekken middels grote schuifpuien te openen glasgevel met een lengte totale van 18 meter. Op deze wijze is er een spannend contrast tot stand gebracht tussen de relatief gesloten en ongenaakbare gevel aan de straat en de zachte open privézijde aan de tuin.